Paweł Demirski, Jan Suświłło
POŁOŻNICE SZPITALA ŚW. ZOFII
rewia położnicza w 2 aktach
ZŁOTA MASKA 2012 DLA ALONY SZOSTAK w kategorii rola wokalno-aktorska!
NAGRODA JURY 11. FESTIWALU PRAPREMIER W BYDGOSZCZY (2012) „za oryginalne wykorzystanie formy musicalowej dla przekazania ważnych społecznie treści w spektaklu Położnice szpitala św. Zofii".
Honorowe Wyróżnienie Aktorskie na 11. FESTIWALU PRAPREMIER W BYDGOSZCZY (2012) dla ELŻBIETY OKUPSKIEJ za rolę Ordynatorki.
MÓWI PAWEŁ DEMIRSKI:
Akcja „Położnic szpitala św. Zofii” dzieje się na zatłoczonym oddziale położniczym. Ordynatorka oddziału doprowadziła swój szpital na sam szczyt rankingu „Rodzić po ludzku”. Wysokie notowania, dobre oceny i sprzyjające statystyki mają być furtką do wymarzonej przez ordynatorkę prywatyzacji szpitala. Wszystko jest zaplanowane, wymyślone i neoliberalny sukces jest na wyciągnięcie ręki. Plany ordynatorki krzyżuje wysłanniczka ministerstwa i kapitalizmu w jednym. Biały personel buntuje się i marzy o strajku. Do tego na oddział trafiają kłopotliwe położnice i ich bladzi z napięcia mężowie. Każda z par podobnie jak ordynatorka zaplanowała sobie przyszłość. Snują plany o życiu z nowo narodzonym dzieckiem. Każda z par reprezentuje inne poglądy i klasy społeczne. Niestety rodzące się dzieci nie spełniają oczekiwań planujących i pewnych siebie rodziców. Noworodki są obdarzone świadomością i krytycznym instynktem.
Położnice szpitala św. Zofii, to opowieść o pozornej możliwości zaplanowania rzeczywistości, zgodnie ze swoim sumieniem i swoimi poglądami. Dziecko staje się testerem, papierkiem lakmusowym dla otaczającego go świata. Konfrontacja klasy średniej, w najrozmaitszych jej odsłonach, z nieuchronną realnością dziecka i niemożliwością jej pełnego kontrolowania, staje się silnikiem wydarzeń, próbą postaw i koniecznością przedefiniowania obrazu rodziny. Służba zdrowia kontra emocje, prywatna służba zdrowia, jako niemądra utopia. Publiczna służba zdrowia, jako wiecznie niesprawny system. Dzieci, jako przeciwnicy stylu życia. Gdzieś w szpitalu św. Zofii zaczynają się traumy, które będą towarzyszyć przez całe życie.
Spektakl inspirowany jest prawdziwymi wydarzeniami.
tekst: Paweł Demirski
muzyka: Jan Suświłło
reżyseria: Monika Strzępka
choreografia: Rafał Urbacki
scenografia: Maciej Chojnacki
kierownictwo muzyczne: Jerzy Jarosik
asystent reżysera: Marta Kloc
asystent choreografa: Sebastian Chwastecki
inspicjent: Iwona Bruch
rekwizytorzy: Katarzyna Grad, Krzysztof Szreter
sufler: Magdalena Skorupa
światło: Marek Mroczkowski
dźwięk: Krzysztof Wolfard
OBSADA:
PERSONEL SZPITALA ŚW. ZOFII:
ORDYNATORKA: Elżbieta Okupska (gościnnie)
DR WIECZOREK: Wojciech Stolorz (gościnnie)
PRYWATYZATORKA: Marta Tadla
NOWY ORDYNATOR: Andrzej Kłak (gościnnie)
POŁOŻNA FANCY: Alona Szostak
POŁOŻNA 1: Katarzyna Hołub
POŁOŻNA 2: Dagmara Żuchnicka
KSIĄDZ: Jarosław Czarnecki
DUCH POŁOŻNEJ SPRZED WOJNY: Ewa Grysko
PARY RODZĄCE:
ŻONA 1: Izabella Malik
MĄŻ 1: Dariusz Niebudek (gościnnie)
BABY MONSTER PARY 1: Barbara Ducka
ŻONA 2: Marta Kloc
MĄŻ 2: Igor Kujawski (gościnnie)
NOWORODEK PARY 2: Bartosz Figurski (gościnnie)
ŻONA 3: Ewelina Stepanczenko-Stolorz (gościnnie)
MĄŻ 3: Dominik Koralewski (gościnnie)
NOWORODEK PARY 3: Mikołaj Karczewski (gościnnie) / Sebastian Chwastecki
NOWORODKI:
Barbara Ducka, Natalia Gajewska (gościnnie), Sara Gorbaczyńska-Pawłuszko, Zuzanna Marszał, Małgorzata Mazurkiewicz-Molak, Agnieszka Saletra, Sonia Sosna-Kostrzewa, Weronika Zięba, Sebastian Chwastecki, Krzysztof Czubaszek, Maciej Cierzniak, Rafał Gajewski, Bartłomiej Kuciel, Łukasz Marczyński
BIAŁY PERSONEL:
Wioleta Malchar, Estera Sławińska-Dziurosz, Anna Surma, Elżbieta Wacławek-Czmok, Kamil Baron, Piotr Brodziński, Kamil Franczak, Bartosz Jaśkowski (gościnnie), Paweł Stefan
DZIECI GENERAŁA FRANCO:
Aleksandra Dyjas, Natalia Gajewska (gościnnie), Sara Gorbaczyńska-Pawłuszko, Oliwia Kindla, Wioleta Malchar, Zuzanna Marszał, Małgorzata Mazurkiewicz-Molak, Agnieszka Saletra, Estera Sławińska-Dziurosz, Sonia Sosna-Kostrzewa, Elżbieta Wacławek-Czmok, Weronika Zięba, Kamil Baron, Piotr Brodziński, Sebastian Chwastecki, Maciej Cierzniak, Krzysztof Czubaszek, Bartosz Figurski (gościnnie), Mikołaj Karczewski (gościnnie), Kamil Franczak, Rafał Gajewski, Bartosz Jaśkowski, Bartłomiej Kuciel, Łukasz Marczyński, Paweł Stefan
oraz
orkiestra Teatru Rozrywki
dyrygent: Jerzy Jarosik
prapremiera: 17 września 2011 r.
Duża Scena Teatru Rozrywki
projekt plakatu: Agata Bogacka
