JERZY JAROSIK kierownik muzyczny
Kompozytor, aranżer, instrumentalista. Absolwent Wydziału Instrumentalnego w klasie fletu oraz Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Wykładowca katowickiej uczelni; od roku 1975 prowadzi na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej (obecnie Instytut Jazzu) klasę saksofonu i fletu, a także zajęcia z Podstaw improwizacji i Metodyki nauczania. Od września 2005 r. jest Dyrektorem Instytutu Jazzu na Wydziale Kompozycji, Interpretacji, Edukacji i Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach. Do grona jego absolwentów należą wybitni saksofoniści, m.in. Jerzy Główczewski i Maciej Sikała.
Niegdyś członek orkiestr: Ireneusza Wikarka, Jerzego Miliana i Zbigniewa Kalemby. Ulubiony przez takich solistów jak: Edyta Geppert, Agnieszka Fatyga czy Michał Bajor, którym przez wiele lat towarzyszył jako dyrygent big-bandów.
Brał udział w wielu edycjach Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu oraz na festiwalach jazzowych.
Jest pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Śląskiego Festiwalu Jazzowego (Silesian Jazzz Festival).
Kierownikiem muzycznym Teatru Rozrywki w Chorzowie (wówczas jeszcze Music-Hallu) został w roku 1979, stając się jednocześnie twórcą i dyrygentem teatralnej orkiestry. Ma w swoim dorobku kierownictwo muzyczne większości spektakli w „Rozrywce”:
– Trala Trala Tralalińscy T. Ryłki,
– Huśtawka Cy Colemana,
– Ocean Niespokojny A. Rybnikowa i A. Wozniesienskiego,
– Jeszcze w zielone gramy T. Wiśniewskiego,
– Kat i błazen J. Ježka i J. Wericha,
– Dwa razy tak T. Jonesa,
– Czarodziej z krainy Oz H. Arlena, E. Y. Harburga i J. Kane’a,
– Cabaret J. Kandera i F. Ebba,
– Skrzypek na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka,
– Evita A. L. Webbera i T. Rice’a,
– Gershwin Z. Rudnickiej,
– Tango Oberiu. 1928 L. Czuja,
– Człowiek z La Manchy M. leigha, D. Wassermana I J. Dariona,
– Pocałunek kobiety-pająka J. Kandera i F. Ebba,
– Na szkle malowane K. Gaeertner i E. Brylla
– Jesus Christ Superstar A. L. Webbera i T. Rice’a,
– W 80 dni dookoła świata po stu latach J. Bielunasa,
– Dyzma – musical W. Młynarskiego i W. Korcza,
– Rudolf Valentino K. Dębskiego, Z. Rudnickiej i J. Rudzkiego,
– Odjazd F. Apkego,
– West Side Story L. Bernsteina,
– Canterville Ghost J. Williamsa,
– Spin – musical D. Pashleya,
– Rent J. Larsona,
– Jekyll & Hyde F. Wildhorna i L. Bricusse’a,
– Przygoda fryzjera damskiego Ł. Czuja wg E. Mendozy,
– Oliver! L. Barta,
– Producenci M. Brooksa,
– Wesołe kumoszki. Musical G. Dorana, P. Englishby’ego i R. Bolta,
– Położnice szpitala św. Zofii P. Demirskiego,
– Our House T. Firtha i Madness,
– Chryzostoma Bulwiecia podróż do Ciemnogrodu K. I. Gałczyńskiego
– Bierzcie i jedzcie P. Demirskiego,
– Niedziela w parku z Georgem S. Sondheima i J. Lapine'a (wraz z Mateuszem Walachem),
– Billy Elliot E. Johna i L. Halla (wraz z Mateuszem Walachem),
– Rękopis znaleziony w Saragossie J. Potockiego (wraz z Mateuszem Walachem),
– Bulwar Zachodzącego Słońca W. L. Webbera, D. Blacka i C. Hamptona.
NAGRODY:
– Nagroda indywidualna w konkursie wrocławskiego Jazzu nad Odrą 1971,
– Nagroda zespołowa dla Silesian Set (trio Kulpowicz-Dechnik-Jarosik) w konkursie wrocławskiego Jazzu nad Odrą 1972,
– Chłopiec z łabędziem – Nagroda Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury (2002),
– Nagroda Prezydenta miasta Katowice w dziedzinie kultury za „wieloletnią i pełną zaangażowania pracę pedagogiczną w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach, znaczący wkład w kształtowanie prężnie działającego Instytutu Jazzu oraz stale rozwijaną współpracę z międzynarodowymi środowiskami jazzowymi” (2009).
Niegdyś członek orkiestr: Ireneusza Wikarka, Jerzego Miliana i Zbigniewa Kalemby. Ulubiony przez takich solistów jak: Edyta Geppert, Agnieszka Fatyga czy Michał Bajor, którym przez wiele lat towarzyszył jako dyrygent big-bandów.
Brał udział w wielu edycjach Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu oraz na festiwalach jazzowych.
Jest pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Śląskiego Festiwalu Jazzowego (Silesian Jazzz Festival).
Kierownikiem muzycznym Teatru Rozrywki w Chorzowie (wówczas jeszcze Music-Hallu) został w roku 1979, stając się jednocześnie twórcą i dyrygentem teatralnej orkiestry. Ma w swoim dorobku kierownictwo muzyczne większości spektakli w „Rozrywce”:
– Trala Trala Tralalińscy T. Ryłki,
– Huśtawka Cy Colemana,
– Ocean Niespokojny A. Rybnikowa i A. Wozniesienskiego,
– Jeszcze w zielone gramy T. Wiśniewskiego,
– Kat i błazen J. Ježka i J. Wericha,
– Dwa razy tak T. Jonesa,
– Czarodziej z krainy Oz H. Arlena, E. Y. Harburga i J. Kane’a,
– Cabaret J. Kandera i F. Ebba,
– Skrzypek na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka,
– Evita A. L. Webbera i T. Rice’a,
– Gershwin Z. Rudnickiej,
– Tango Oberiu. 1928 L. Czuja,
– Człowiek z La Manchy M. leigha, D. Wassermana I J. Dariona,
– Pocałunek kobiety-pająka J. Kandera i F. Ebba,
– Na szkle malowane K. Gaeertner i E. Brylla
– Jesus Christ Superstar A. L. Webbera i T. Rice’a,
– W 80 dni dookoła świata po stu latach J. Bielunasa,
– Dyzma – musical W. Młynarskiego i W. Korcza,
– Rudolf Valentino K. Dębskiego, Z. Rudnickiej i J. Rudzkiego,
– Odjazd F. Apkego,
– West Side Story L. Bernsteina,
– Canterville Ghost J. Williamsa,
– Spin – musical D. Pashleya,
– Rent J. Larsona,
– Jekyll & Hyde F. Wildhorna i L. Bricusse’a,
– Przygoda fryzjera damskiego Ł. Czuja wg E. Mendozy,
– Oliver! L. Barta,
– Producenci M. Brooksa,
– Wesołe kumoszki. Musical G. Dorana, P. Englishby’ego i R. Bolta,
– Położnice szpitala św. Zofii P. Demirskiego,
– Our House T. Firtha i Madness,
– Chryzostoma Bulwiecia podróż do Ciemnogrodu K. I. Gałczyńskiego
– Bierzcie i jedzcie P. Demirskiego,
– Niedziela w parku z Georgem S. Sondheima i J. Lapine'a (wraz z Mateuszem Walachem),
– Billy Elliot E. Johna i L. Halla (wraz z Mateuszem Walachem),
– Rękopis znaleziony w Saragossie J. Potockiego (wraz z Mateuszem Walachem),
– Bulwar Zachodzącego Słońca W. L. Webbera, D. Blacka i C. Hamptona.
NAGRODY:
– Nagroda indywidualna w konkursie wrocławskiego Jazzu nad Odrą 1971,
– Nagroda zespołowa dla Silesian Set (trio Kulpowicz-Dechnik-Jarosik) w konkursie wrocławskiego Jazzu nad Odrą 1972,
– Chłopiec z łabędziem – Nagroda Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury (2002),
– Nagroda Prezydenta miasta Katowice w dziedzinie kultury za „wieloletnią i pełną zaangażowania pracę pedagogiczną w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach, znaczący wkład w kształtowanie prężnie działającego Instytutu Jazzu oraz stale rozwijaną współpracę z międzynarodowymi środowiskami jazzowymi” (2009).
