Mała Scena zamienia się w szpitalną „Salę C” – miejsce szare, wilgotne i ponure. Jedna wisząca lampa nie działa sprawnie, przerywa i brzęczy. Przy ścianach widzimy kilka sylwetek, materace oraz porozrzucane sterty starych koców. Na środku sali, po podłodze czołga się człowiek, porusza się bardzo plastycznie, zwalnia, zastyga patrząc na widzów, widać tylko jego wzrok spod splecionych na kolanach rąk, obserwuje widownię przez dłuższy czas, lampa brzęczy, spogląda na lampę, ta uspokaja się... w głośnikach słychać głos...
👉 Link do spektaklu: https://youtu.be/jEbRG-8jFNw
ℹ️ Krótka informacja od reżysera przed seansem:
Wypada mi dodać, że spektakl zaczyna się już przed wejściem na scenę. Z miejsca „A” do miejsca ”B”. Ogólnie pisząc C5 informuje widzów, że dzięki C3 wydostał się i jest w posiadaniu kluczy, za pomocą których wpuszcza oglądających do środka. Z punktu „A” do punktu „B”. Dlatego też na początku nagrania dostajemy kilka minut ciemności, można ją wykorzystać, żeby mocniej wsłuchać się w słowa C5 .
Spektakl został zrealizowany w ramach Sceny Inicjatyw Artystycznych PO GODZINACH 👉 bit.ly/pogodzinachwteatrze
Więcej informacji 👉 bit.ly/osbowosczaburzonateatrrozrywki
Nagranie zrealizowano w czasie Warsaw Dance Days 2014. Dziękujemy za możliwość udostępnienia :)
Link do spektaklu: https://youtu.be/jEbRG-8jFNw
#tanczMY #tańczMY #rozrywkaonline #międzynarodowydzieńtańca
Patronem akcji tańczMY jest Instytut Muzyki i Tańca
Spektakl udostępniony online od 23-29 kwietnia w ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Tańca.
Osobowość zaburzona – to autorski spektakl tancerza Teatru Rozrywki, Macieja Cierzniaka, który poza teatrem realizuje się jako choreograf i reżyser. Do udziału w spektaklu zaprosił czterech tancerzy, przed którymi postawił trudne zadania, nie tylko taneczne, ale i aktorskie. Autor przedstawienia, Maciej Cierzniak, mówi o nim tak: „Osobowość zaburzona ma pokazać występujące w człowieku zaburzenia emocjonalne. Różnice w myśleniu, odczuwaniu i zachowaniu. Dane zaburzenia przypisane są konkretnym osobom na scenie, mają wpływ na rodzaj wykonywanego ruchu. To opowieść, jak zaburzona jednostka spostrzega, myśli, czuje i wchodzi w związki międzyludzkie. Opowieść przedstawiona za pomocą ruchu i słowa. Spektakl powstał z powodu mojego zainteresowania ruchem i ludzką psychiką...”
„... zamknąłem się w sobie tak, że zaokrągliły mi się plecy...
uśmiechu żałuję bo ładny mam... miałem...
tak mi mówili,
ale ludzie to dużo mówią, a nie wiedzą, co mówią...
a ja to wiem, co mówię..., dlatego nie mówię...
inni w środku, inni na zewnątrz , a ja to się boję na zewnątrz...”
scenariusz, choreografia, reżyseria i realizacja: Maciej Cierzniak
muzyka: Brandt Brauer Frick Ensemble, Benn Jordan, Coil, Nu Global Grooves, Abel Korzeniowski, Dominik Strycharski
wizualizacje: Marek Chudziński
światło: Marek Mroczkowski
dźwięk: Mirosław Wołoszyn
nadzór nad projektem od strony psychologicznej: mgr psychologii Martyna Sobczyk
OBSADA:
Barbara Ducka
Małgorzata Mazurkiewicz
Sebastian Chwastecki
Maciej Cierzniak
Karol Zdańkowski / Filip Wójcik
