Szanowni Widzowie,proponujemy Państwu dobry początek sezonu artystycznego!Bilety na wrześniowe spektakle Małej Sceny:Historia filozofii po góralskuZłanocki, czyli bajki dla potłuczonychCzłowieczy los – piosenki Anny GermanDni, których nie znamy.kosztują TYLKO 30 ZŁ!ZAPRASZAMY!
Żyjemy w czasach pomnikomanii. Niestety, wiele rzeźb i upamiętnień zamiast zdobić przestrzeń i przywoływać pamięć historyczną, zaśmieca nam „świat najbliższy” i zamąca w głowach. Czy potrafimy jeszcze odczytać sensy i symbole, ukryte w dziełach dawnych artystów i rzemieślników? Czy w ogóle wiemy, gdzie szukać ich dzieł, skoro na ogół znajdują się na peryferiach górnośląskich miast i wiosek?Skupimy się na realizacjach świeckich, odnoszących się do wielkich, a czasem drobnych i zapomnianych wydarzeń historycznych. O starych „denkmalach” opowiedzą: Przemysław Nadolski (historyk i archiwista) i Piotr Hnatyszyn (historyk i muzealnik).Gościem specjalnym Krzysztofa Karwata będzie Stanisław Pietrusa – rzeźbiarz i medalierz. Artysta przez wiele lat związany był z Bytomiem. Pracuje i mieszka w Centawie, niedaleko Strzelec Opolskich, gdzie od roku 1995 tamtejszy rynek zdobi jedna z jego najcenniejszych prac, Śląska Pieta – poświęcona „ofiarom wojen i przemocy”.
Jaime SalomINTRYGA(La Trama)Teatr Kamienica z Warszawy Wielka miłość, zdrada, tajemnica, która nie może wyjść na jaw, oraz zagadkowe morderstwo. Bogaty biznesmen stojący na progu bankructwa postanawia sfingować własną śmierć, zgarnąć pieniądze z polisy i zacząć nowe życie. Kto może wystawić fałszywy akt zgonu? Lekarz, który ma romans z żoną biznesmena. W zamian, rekin finansjery obiecuje usunąć się w cień, a pan doktor będzie miał wolną drogę do poślubienia „wdowy”. Żeby plan się powiódł, trzeba przygotować misterną intrygę…Niestety nic nie jest takie, jakie na początku się wydaje. Wszystko idzie nie tak, jak powinno, kolejne postaci wprowadzają coraz to nowe zwroty akcji. Tajemnice, podejrzliwość, egoizm, hipokryzja, obłuda, ambicje, złość, zemsta i cynizm – wszystko to miesza się ze sobą, prowadząc do nieoczekiwanego zakończenia. Spektakl został wyróżniony podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Prywatnych „Sztuka plus komercja” 2014. Zbigniew Zamachowski (aktor Teatru Narodowego) otrzymał tytuł Najlepszego Aktora za rolę detektywa. O sukcesie spektaklu decyduje, oprócz scenariusza, precyzyjna reżyseria Jana Englerta.(Jan Bończa-Szabłowski, Rzeczpospolita)tekst: Jaime Salomprzekład: Rubi Birdenreżyseria: Jan Englertscenografia: Jan Kozikowskikostiumy: Izabela Łapińska występują:Joanna KoroniewskaBeata ŚcibakównaSzymon BobrowskiTomasz StockingerZbigniew Zamachowski
CYNICZNE CÓRY ZURYCHUrecital Artura Andrusa promujący nową płytę Artur Andrus to artysta multimedialny. Na co dzień redaktor trójkowej „Powtórki z rozrywki”, legendarny gospodarz spotkań kabaretowych w warszawskiej „Piwnicy pod Harendą, co jakiś czas konferansjer różnych imprez kabaretowych, a poza tym poeta, piosenkarz, dziennikarz, autor książek, tekstów piosenek, bajek, artysta kabaretowy, komentator telewizyjnego „Szkła kontaktowego”, Mistrz Mowy Polskiej... W listopadzie 2011 Prezydent RP uhonorował Artura Andrusa Złotym Krzyżem Zasługi. Obecnie Artur Andrus bierze udział w spektaklu Teatru Syrena Nie dorosłem, według Stanisława Staszewskiego, angażuje się także w działalność charytatywną na rzecz uzdolnionej młodzieży przy Fundacji św. Mikołaja. Artysta ma w dorobku bardzo popularne płyty: „Myśliwiecka” (2012) oraz „Piłem w Spale… i co dalej?” (live 2013). „Cyniczne córy Zurychu” ukazały się na rynku 18 marca 2015 r. http://www.arturandrus.art.plFoto: Honorata Karapuda
Siemion ZłotnikowPRZYSZEDŁ MĘŻCZYZNA DO KOBIETY(Priszoł mużczina k żenszczinie)Przyszedł mężczyzna do kobiety, czyli mężczyzna po przejściach i kobieta z przeszłością. Wzruszająca komedia o miłości, poszukiwaniu zrozumienia i bliskości drugiego człowieka. Historia o potarganych życiem ludziach, których smutne i powszechne troski przemieniają się w namiętne uczucie. Miłość Niny i Wiktora jest dowodem na to, że życie bez ukochanej osoby jest jałowe i smutne. To sztuka o każdym z nas. Być może stanie się pomocna w rozwiązaniu naszych uczuciowych dylematów. VIOLA ARLAK – aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, przez dziewięć lat występowała z Teatrze im. S. Żeromskiego w Kielcach, gdzie zagrała trzydzieści głównych ról. Dzisiaj można ją podziwiać na deskach warszawskich teatrów.Sześciokrotnie nagradzana uznaniem widzów w plebiscycie „Dzikie Róże”, największą popularność zyskała dzięki rolom w serialach M jak miłość, Ranczo oraz w filmach Dzień świra M. Koterskiego i Obywatel J. Stuhra. TADEUSZ CHUDECKI – aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, znany również z programów dla dzieci. Wielką popularność przyniosła mu rola Henia w serialu M jak miłość. Jako podróżnik-pasjonat zwiedził przeszło 120 krajów i napisał trzy przewodniki: „Podróże na każdą kieszeń”, „Dalej w drogę” oraz „Historia jednej podróży – Azja”. Od niedawna realizuje autorski program dla TVP! pt. „Podróże z Chudeckim”. reżyseria: Wiola Arlak, Tadeusz Chudeckiscenografia: Izabela Rzepecka-Muśkostiumy: Viola Śpiechowicz
Szanowni Państwo,
zakończyliśmy prezentację własnych spektakli w sezonie 2014/2015, ale nie oznacza to, że na wakacje zamykamy Teatr.
Zapraszamy Państwa na siedemnaste już spotkania z teatrem w ramach Wakacyjnego Przeglądu Przedstawień – tym razem będą to najsłynniejsze farsy w wykonaniu aktorów Och-Teatru z Warszawy.
Poza tym polecamy Państwa uwadze cykl Lato MostOFF, w ramach którego prezentować będziemy – wspólnie z katowickim Teatrem Żelaznym – ciekawe spektakle grup teatralnych spoza głównego nurtu.
Szczegóły – w zakładce REPERTUAR.
Wszystkim naszym widzom życzymy wspaniałego, letniego wypoczynku!
ŁAWECZKAwg Aleksandra GelmanaTeatr Poczekalnia Ławeczka to kameralna, bardzo dobrze napisana opowieść o spotkaniu pary ludzi, w średnim wieku – Wiery i Fiodora. Oboje mają za sobą spory bagaż życiowych doświadczeń. Bohaterowie spotykają się przypadkiem w dworcowej poczekalni. Oboje spragnieni są miłości i bliskości drugiej osoby. Ławeczka, napisana w 1985 r. przez rosyjskiego dramaturga, Aleksandra Gelmana dotyka tematu moralności i sumienia. To opowieść o ogromnej potrzebie miłości, a jednocześnie lęku i obawie przed odpowiedzialnością za drugą osobę. Sztuka mówi o potrzebie stabilizacji z jednej strony, i nieustannej chęci bycia adorowanym i uwodzonym, z drugiej. Bohaterowie sztuki to ludzie przeciętni. Obojgu nie ułożyło się życie, a mimo to, pod pozorem przeżycia „przygody”, dalej poszukują miłości, która wypełniłaby pustkę w sercu.Autor sztuki poprzez żart i dowcip umiejętnie uwodzi widza i tym samym skłania go do refleksji nad istotą człowieka, jego zagubienia, lęku i potrzeb.Tak napisana sztuka ma wartość ponadczasową i pomimo upływu 30 lat od napisania, nie dezaktualizuje się. W Polsce sztuka ta stała się popularna dzięki przedstawieniu Macieja Wojtyszki z 1988 w Teatrze Telewizji (w rolach głównych: Joanna Żółkowska i Janusz Gajos) oraz filmowi fabularnemu w reżyserii Macieja Żaka (w rolach głównych: Jolanta Fraszyńska i Artur Żmijewski). Spektakl grywany jest klasycznie, na scenie pudełkowej, ale nie tylko.Otwiera nowe pola działania, pokazuje, że teatr może zaistnieć niemal wszędzie: na ławce w ogrodzie, na ławeczce dworcowej czy w przestrzeni miejskiej na jednej z ulicznych ławek… Ona: Izabela Noszczyk, On: Dariusz TaraszkiewiczOpieka reżyserska: Robert Czechowski, produkcja/ technika: Sebastian NowickiCzas trwania: 70 minut spektakl prezentowany w ramach cyklu Lato mostOFF
CZEKAJĄC NA OTELLATeatr Ekipa Komedia o marzeniu, przekleństwie, teatrze i ojczyźnie...Dwóch aktorów o afrykańskim pochodzeniu spotyka się na przesłuchaniu do tytułowej roli w Otellu Wiliama Szekspira. Obaj znają tekst sztuki na pamięć, mają przeanalizowane każde słowo.Towarzyszy im pianista, będący zarazem uczestnikiem i świadkiem wydarzeń na scenie. Spotkanie w takich okolicznościach staje się pretekstem do przyjrzenia się sobie, analizy własnej tożsamości, zbadania swoich korzeni rozpiętych pomiędzy dwoma kontynentami. A może stanie się czymś jeszcze? Może polskiemu widzowi uda się w problemach bohaterów odnaleźć swoje własne? Jak często zastanawiamy się, czym dla nas jest ojczyzna?Tekst dramatu powstał na podstawie przeżyć aktorów w nim występujących. Ich doświadczeń związanych z uprzedzeniami oraz zagubienia pomiędzy dwiema ojczyznami. Dzięki takiemu zabiegowi struktura dramatu nawiązuje do teatru dokumentalnego.Pytania, jakich dotyka ta komedia charakterów, dotyczą więc tak samo problemów tolerancji rasowej, jak i problemów współczesnego patriotyzmu.Spektakl otrzymał wyróżnienie podczas 36 PPA we Wrocławiu nurt OFF 2015. scenariusz i reżyseria: Jan Naturskimuzyka / kier. muzyczne: Grzegorz Mazońscenografia i kostiumy: Marzena Wodziakkonsultacja choreograficzna: Piotr Małeckiobsada: Amin Bensalem, Mikołaj Woubishet, Grzegorz Mazoń Link do nagrania spektaklu:https://www.youtube.com/watch?v=dnqceSEbKVwspektakl prezentowany w ramach cyklu Lato mostOFF
WESOŁE MIASTECZKOwg Stefana ŻeromskiegoTeatr Odwrócony Gmach Wesołego Miasteczka będzie wznoszony za pomocą słów – czytamy w recenzji o spektaklu Teatru Odwróconego w reżyserii Budzyka. – Wypowiadają je niepokorne, tajemnicze postaci. Grasują po scenie niczym cienie ze świata ciemności. Potrzebują nowej ofiary, by móc na nowo powrócić do życia. Reżyser podąża za swoją fascynacją. Stworzył spektakl – rytuał, w którym bohaterowie – inicjowani, zmieniają swoje imiona i tożsamości. Nowe imiona są znakiem owej przemiany. W przedstawieniu chodzi jednak o coś więcej niż pasmo następujących po sobie żywotów.Wesołe Miasteczko zawiera w sobie świat. Scena staje się przestrzenią, w której zadomawiają się dwuznaczność i paradoks Jest labiryntem bez wyjścia. Jak mówi sam reżyser, do adaptacji Róży Stefana Żeromskiego – dramatu niescenicznego napisanego w 1909 r. – skłoniły go „celna do bólu diagnoza polskich przypadłości i wnikliwość obserwacji autora”.Wesołe miasteczko to spektakl dla tych, którzy szukają nowych, a jeśli nie nowych, to na pewno mocnych, teatralnych doznań. Jest bardzo intensywnie. Muszą go zobaczyć także ci, którzy są gotowi usłyszeć głos pokolenia trzydziestolatków na temat kraju w którym żyjemy – wyjaśnia Budzyk. Czytaj więcej: http://www.dziennikpolski24.pl/artykul/3816733,teatr-odwrocony-zaprasza-do-wesolego-miasteczka-widz-zaplaci-wedle-uznania,id,t.htmlspektakl prezentowany w ramach cyklu Lato mostOFF
MACDEATHwg W. SzekspiraTeatr Strefa Otwarta Spektakl MacDeath TEATRU STREFA OTWARTA stanowi kolejny etap na drodze rekonstrukcji metody pracy aktora elżbietańskiego. Odwołuje się do dramatu Makbet W. Szekspira.Fabuła dramatu jest ukazana w sposób wybiórczy, szczątkowy, służy jako pretekst do poruszenia tematów: władzy, pożądania, manipulacji w XXI w.Osią akcji jest Makbet oraz Lady Makbet. Kobieta i mężczyzna wobec tematu władzy. Ukazanie zależności – jak różnice płciowe warunkują zachowanie jednostki w stosunku do własnych namiętności. Odwołanie do archetypu Adama, Ewy i rajskiego owocu.W warstwie formalnej spektaklu zgłębiane są idee metateatralności - teatru w teatrze. Postaci mają dwoistą strukturę – z jednej strony są bohaterami z dramatu Szekspira, z drugiej strony zrywają maskę przypisanej roli i komentują, oceniają wzajemnie swoje poczynania. Głęboka identyfikacja zostaje skontrastowana z chłodną obserwacją i zdystansowaniem.Punktem wyjścia jest pusta przestrzeń teatralna pozbawiona tradycyjnego podziału na scenę i widownię. Głównym tworzywem akcji jest aktor i widz. Scenografia oraz rekwizyty są ograniczone do minimum. Ważną rolę odgrywa kostium i jego symboliczna zmiana w trakcie akcji spektaklu. Kostium jest wehikułem procesów wewnętrznych postaci, wiernie odzwierciedla jego stan emocjonalny.W dialogach aktorów występuje wielogłosowość. Poprzez postać Lady Makbet przemawiają wiedźmy. W Makbecie objawiają się: Makduf lub Duncan.Zrezygnowano z kontekstu wydarzeń historycznych poruszanych w Szekspirowskim Makbecie na rzecz akcji wewnętrznej i procesów psychologicznych.Tu i teraz to aktor i widz, natomiast zbrodnie o których mowa, to projekcje umysłu. Mogły się zdarzyć lub dopiero się wydarzą...spektakl prezentowany w ramach cyklu Lato mostOFF
